پیوند ها
نظرسنجی سایت
آمار بازدید سایت
مسئله زمانبندي کارکارگاهي انعطافپذير[1] (FJSP) يک تعميم از مسئله JSP ميباشد. مسئله FJSP اولين بار توسط براکر و اسچلاي [7] در سال 1990 مورد بررسي قرار گرفت. آنها براي مسئله با دو کار، يک الگوريتم چند جملهاي ارائه دادند.گسترش سريع تکنولوژيهاي توليد در سالهاي اخير باعث شده تا مسئله زمانبندي کارکارگاهي انعطافپذير به طور چشمگيري اهميت پيدا کند. در اين مسئله فرض بر اين است n کار وجود دارد که بايد توسط m ايستگاه کاري پردازش شود. در هر ايستگاهکاري تعدادي ماشين بسته به نوع انعطافپذيري وجود دارد. کليه کارهاي تخصيص يافته به اين ايستگاهها توسط ماشينهايي پردازش ميشوند که در آنها وجود دارد. ماشينهاي هر ايستگاه ميتوانند کاملاً از لحاظ سرعت با يکديگر مشابه يا متفاوت باشند. هر کار مسير پردازش خود را در کارگاه طي ميکند و اگر يک کار احتياج به پردازش در يک ايستگاه کاري داشته باشد، تنها ميتواند بر روي يکي از ماشينهاي موازي موجود در آن ايستگاهکاري پردازش شود، اين در حالي است که تمام ماشينهاي ايستگاه قادر به انجام چنين عملي ميباشند.
با توجه به بررسيهاي صورت گرفته بر روي مسئله FJSP، انواع انعطافپذيريها را ميتوان به دو دسته کلي انعطافپذيري در مسير پردازش[2] و انعطافپذيري در عمليات[3] تقسيم نمود. لحاظ نمودن انواع انعطافپذيريها در مسئله FJSP، منجر به رفع مشکلات گلوگاهي، افزايش نرخ توليد، بهبود عملکرد سيستم و ايجاد مزيت رقابتي ميشود اما در مقابل، باعث افزايش حجم سرمايهگذاري و پيچيدگي اين دسته از مسائل ميشود به طوري که حتي يافتن جوابهاي نزديک به بهينه را نيز به طور چشمگيري دشوار ميسازد. در ادامه توضيحاتي در مورد اين دستهها ارائه خواهد شد.
همانطور که بيان شد، يکي از انواع انعطافپذيري، انعطافپذيري در مسير پردازش کارها ميباشد. در اين نوع انعطافپذيري براي هر کار چند مسير پردازش متفاوت وجود دارد. هر کدام از آنها با انتخاب يکي از چند برنامه پردازش پيشنهادي[4] تکميل خواهد شد. از جمله اهداف مسئله FJSP در اين حالت را ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
- براي هر کار تنها يک برنامه پردازش از بين برنامههاي پردازش پيشنهادي انتخاب شود.
- هر عمل تنها به يکي از ماشينهاي پيشنهادي تخصيص يابد.
- عملهاي تخصيص يافته به هر ماشين زمانبندي شوند.
انعطافپذيري در نوع عمليات را ميتوان به دو دسته انعطافپذيري با ماشينها چندمنظوره[5] و انعطافپذيري با ماشينهاي موازي تقسيم نمود. از جمله اهداف براي مسئله FJSP با حالت انعطافپذيري در عمليات ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
- هر عمل تنها به يکي از ماشينهاي پيشنهادي تخصيص يابد.
- عملهاي تخصيص يافته به هر ماشين زمانبندي شوند.
در اين نوع انعطافپذيري، ماشينها چندمنظوره بوده و قادر به پردازش دو يا چند عمل متفاوت هستند. در اين نوع براي هر عمل از يک کار، مجموعهاي از ماشينها وجود دارند که قادر به انجام چنين عملي ميباشند.
در اين نوع انعطافپذيري، در هر ايستگاهکاري چند ماشين موازي براي پردازش کارها قرار داشته و هر کار در هر کدام از ايستگاهکاري يکي از ماشينها را براي پردازش انتخاب ميکند. در اين حالت مسئله FJSP ترکيبي از مسئلههاي JSP و ماشينهاي موازي است. محيط کارگاه بهجاي m ماشين، از m ايستگاهکاري تشکيل شده که در هر يک از ايستگاهها تعدادي ماشين موازي يکسان وجود دارد.
در ادبيات موضوع مسئله FJSP، تقسيمبندي ديگري براي انعطافپذيري در عمليات ارائه شده است که آن را به دو دسته کلي انعطافپذيري کلي[6] و انعطافپذيري جزئي[7] تقسيم شده است.
در انعطافپذيري کلي، فرض بر اين است همه ماشينها در محيط کارگاه چندمنظوره بوده و هر عمل ميتواند بر روي هر يک از ماشينها انجام شود، اما سرعت پردازش ماشينها براي هر عمل با يکديگر متفاوت است. در انعطاف پذيري جزئي نيز همه ماشينها ميتوانند چندمنظوره باشند، با اين تفاوت که هر عمل تنها بر روي زير مجموعهاي از ماشينها قادر به پردازش ميباشد.
[1]Flexible Job Shop scheduling Problem(FJSP)
[2]routing process flexibility
[3]operation flexibility
[4] alternative process plan
[5] multi-purpose machine
[6] total flexibility
[7] partial flexibility
برچسب های مهم