با توجه به شرايط رقابتي موجود در بازار، سازمان‌ها موظفند محصولات متنوع را با توجه به درخواست مشتري، در دسترس وي قرار دهند. تمايل مشتري بر كيفيت بالا و خدمت‌رساني سريع، موجب افزايش فشارهايي شده است كه قبلاً وجود نداشته است، در نتيجه سازمان‌ها بيش از اين نمي‌توانند به تنهايي از عهده تمامي كارها برآيند. بر اين اساس، فعاليت­‌هايي نظير برنامه­ريزي عرضه و تقاضا، تهيه مواد، توليد و برنامه­ريزي محصول، نگهداري كالا، كنترل موجودي، توزيع، تحويل و خدمت‌رساني به مشتري كه قبلاً همگي در سطح شركت انجام مي‌شد، اينك به سطح زنجيره تأمين انتقال پيدا كرده است. بنابراين طراحي زنجيره تأمين مناسب و کارا با در نظر گرفتن اين مطلب که امروزه استراتژي توليد و توزيع براي مشتري بسيار مورد توجه قرار گرفته است، از اهميت زيادي برخوردار مي‌باشد.

مديريت زنجيره تأمين شامل مديريت مواد از تأمين مواد اوليه گرفته تا محصول نهايي است و تمرکز آن بر اين است که چگونه شرکتها از فرآيندها، تکنولوژي و توانايي تأمين کنندگان در جهت بهبود مزاياي رقابتي استفاده مي کنند. مديريت زنجيره تأمين يک فلسفه مديريتي است که شرکاي تجاري را در کنار هم قرار داده و فعاليتهاي سنتي داخل سازماني هر يک را در جهت هدف مشترک بهينه سازي و افزايش کارايي گسترش مي دهد.

مديريت زنجيره تأمين، رويکردي يکپارچه براي برنامه ريزي و کنترل جريان مواد از تأمين کنندگان به مصرف کنندگان نهايي است. در زنجيره تأمين شبکه اي از سازمانها با ارتباط بالا دستي و پايين دستي با يکديگر شريک هستند و در انجام فرآيندها و فعاليتهاي مختلف براي رسيدن محصولات و خدمات به دست مشتري نهايي ايجاد ارزش مي کنند. زنجيره تأمين مجموعه­اي از موجوديتها شامل تأمين کنندگان، ارائه دهندگان خدمات لجستيکي، توليد کنندگان، توزيع کنندگان و فروشندگان با جريان مواد، محصولات و اطلاعات بين آنها مي باشد. بنابراين از تأمين کنندگان شروع شده و به مشتريان ختم مي شود و شامل توليد و تحويل کالا و خدمات است.

زنجيره تأمين عبارت است از شبکه‌اي از تأمين کنندگان، توليد کنندگان، انبارها و توزيع کنندگان که در تهيه مواد اوليه، تبديل مواد اوليه به محصولات نهايي و انتقال محصول به مشتري نهايي به صورت سازمان يافته فعاليت مي‌کند (Chopra & Meindl, 2007). طراحي شبکه زنجيره تأمين به گونه‌اي که اهداف کليه اجزاي زنجيره را برآورده کند، همواره يکي از موضوعات مورد توجه سازمان‌ها بوده است. اين طراحي شامل بخش‌هاي مختلفي همچون مکان‌يابي تسهيلات جديد، توسعه تسهيلات موجود، انتخاب تأمين کنندگان، تعيين نوع و ميزان توليد در تسهيلات توليدي، تعيين نحوه تأمين نيازهاي بازارهاي مختلف و ... است. يکي از نکات مهم در طراحي شبکه زنجيره تأمين، تلاش براي نزديک کردن مدل‌هاي تصميم‌گيري به شرايط دنياي واقعي است. با توجه به اينکه در دنياي واقعي، همواره اهداف گوناگوني مد نظر تصميم‌گيران قرار مي‌گيرند، طراحي شبکه زنجيره تأمين با در نظر گرفتن معيارهاي چندگانه منجر به افزايش کارايي مي شود. هدف از طراحي و بهينه سازي زنجيره کاهش هزينه هاي کل زنجيره تامين است.